ITchannelPRO informeerde de lezers eind juli over de problemen bij Cyxtera, een Amerikaanse speler op de markt voor datacenters. De activiteiten in Nederland worden gestaakt en inmiddels is van nog vier andere locaties bekend dat daar de stekker uitgaat. Het bedrijf doet deze ingrepen omdat het anders failliet gaat.
Naar aanleiding van het artikel kwam de vraag of dit niet een uitzonderlijk geval is. Datacenters, dat is toch booming business, hoezo failliet? De vraag is herkenbaar, maar het antwoord zal ook menig lezer verbazen. Dat datacenters in zwaar weer terecht komen is geen nieuwe ontwikkeling. Wat wel speelt is dat het nu vaker voorkomt.
Nederland
In Nederland is afgelopen jaar een aanbieder “in de polder” ondergegaan. In de markt gaan de geruchten dat voor twee andere aanbieders de nood heel hoog was. Met het nodige kunst- en vliegwerk zijn die overeind gebleven. In de Nederlandse gevallen schijnt de hoge stroomprijs, beter gezegd het ontbreken van maatregelen die stijging af te dekken, de hoofdreden te zijn geweest.
Cyxtera is een ander geval. Dit bedrijf geeft aan dat de stijging van de rente de doodsteek is voor de business. Dat lokale Nederlandse aanbieders hierdoor nog niet in de problemen zijn gekomen is een indicatie voor het achterliggende businessmodel dat anders moet zijn geweest.
Amerika
Cyxtera in juni 2023, Internap in april 2023 en Sungard eind 2022 zijn drie aanbieders van datacenterruimte die zwaar in de schulden zaten. De eerste heeft schulden van meer dan $1 miljard, Internap is ondergaan met schulden die kunnen oplopen tot $500 miljoen en bij Sungard kan het gat tot $1 miljard bedragen. De laatste partij heeft net als Cyxtera gekozen voor het in de etalage zetten van datacenters en huurcontracten eenzijdig op te zeggen om het te voorkomen dat de Amerikaanse core-business failliet gaat.
Opportunisme
Dat de exacte omvang van de schulden niet bekend is, zegt een hoop over het door deze drie partijen gekozen businessmodel. In tegenstelling tot “klassieke” colo aanbieders zijn deze partijen uiterst opportunistisch geweest. Veel kavels claimen en veel bouwen – ook internationaal – nog voor er huurders zijn is een risico dat beheersbaar is als er de nodige buffers zijn, een reguliere geldstroom die zich positief ontwikkelt en de rentelasten voor langere tijd bekend zijn.
Deze partijen, en er zijn er meer buiten Nederland, hebben gegokt dat de cloud zou blijven groeien en zij daar een graantje van zouden meepikken. Of het daarbij ging om IaaS aanbod of het faciliteren van SaaS is niet meer dan een detail. Dat partijen deze gok durfden te nemen kwam door het gebrek aan fundamentele kennis van de markt en een enorme druk van de externe financiers.
Overvallen
Die laatste groep is – hoe zo marktkennis – overvallen door de wereldwijde stijging van de rente. Gratis geld hield op te bestaan en de sneeuwbal van nieuwe leningen aangaan om de ouder af te lossen ging niet meer op. Als vervolgens dan ook nog eens blijkt dat de cloud minder hard groeit, dat hyperscalers de strategie wijzigen, klanten de hand op de knip houden en de stroomprijzen onvoorspelbaar worden dan klapt het kaartenhuis in elkaar.
Los van de in dit artikel genoemde partijen zijn er de afgelopen 18 maanden wel meer datacenters omgevallen, of hebben zo zware averij opgelopen dat ze alleen nog maar door een spoedingreep drijvend zijn gehouden tot een koper zich aanmeldt. Kopers zijn er tegenwoordig echter minder dan voorheen. Datacenters als geldmachine is een achterhaald idee. Om dat te kunnen realiseren is veel kennis en ervaring nodig.
Logische sanering
Wat we zien is niets anders dan een logische sanering van de sector. Na de fase van datacenters die elkaar opkopen zien we nu partijen failliet gaan. Dat model hebben we voorheen gezien bij hosters en internetproviders. Buiten de IT sector is het zelfde beeld overigens zichtbaar bij onder andere bezorgdiensten.
